KAVELFLITS JUNI 2022
Een eerste keer Groene Markt houden bij ons verenigingsgebouw was spannend, maar het werd een succes. De organisatoren vertellen verderop graag hoe ze het beleefd hebben. Voor kinderen uit Oekraïne werd deze dag € 69,50 opgehaald met de verkoop van hun zonnebloemen.
Voor zover we weten maakt de aanwezige ransuil nog steeds deel uit van het leven van de bewoners op De Schoffel. Regelmatig wordt hij (zij) gespot in bomen op het complex. Of er ook een nest met jonkies is, is niet te traceren – maar laten we het hopen. Na het broedseizoen (medio juli) gaan de sloopwerkzaamheden door op het deel van De Schoffel dat nu in handen van de gemeente/RijswijkBuiten is. Nu nog hebben allerlei dieren, vogels en insecten daar een heerlijk broed- en foerageergebied. Het is een kakofonie aan geluiden als je je oor te luisteren legt tegen het hek dat dit deel afscheidt van de tuinen. Geniet er nog maar even van, binnenkort is hier alles kaal en opgehoogd met zand.
In deze Kavelflits laten we de mug aan het woord. Vaak verguisd, maar luister eens naar zijn kant van het verhaal.
De groep die een klachtencommissie op wil richten is bezig om de geschillenregeling in een apart reglement vast te leggen. Er wordt hard gewerkt aan een voorstel voor de ledenvergadering. De groep laat weten dat een soort ‘inloopspreekuur’ eens per maand tot de doelstelling behoort. Spannend en fijn dat hier veel voortvarendheid betracht wordt.
Van de ‘Hekgroep’ is nog niets vernomen. Deze moet nog een eerste keer in de nieuwe samenstelling bij elkaar komen.
Zaterdag 18 juni a.s. om 14.00 uur is de eerstvolgende workshop. Dit keer staat water centraal. En dan bedoelen we het water op en rondom De Schoffel. Onze voorzitter Mark Roelofs gaat in gesprek over de stand van zaken. Hij en bestuurslid Wim Coene voeren namens ons de gesprekken over de toekomst van Pasgeld West en (dus) ook over de inpassing van De Schoffel. Leden hebben in het verleden al eens een brandbrief geschreven aan het bestuur omdat ze bezorgd zijn over het vele water, vooral aan de spoor-kant. Voor zover het in zijn vermogen ligt, zal Mark uitleg geven over de plannen, de planning en de knelpunten met betrekking tot Het Water.
Markt bij het verenigingsgebouw
Op zaterdag 28 mei vond de Groenmarkt-op-de-Schoffel plaats. Het plein voor De Schoffelschuur[1] en het gebouw waren die dag sfeervol aangekleed. Met vier marktkraampjes en twee biertafels zag het er echt uit als een pleintje in een dorp (en laten we eerlijk zijn – dat zijn we toch min of meer).
De elf vrijwilligers die deze dag present waren maakten er een zeer verzorgde dag van. Joop Roeters en Ankie Bonnet hadden de planten van GGZ-Delfland in hun kraampje, Gerda van Gelderen (kreeg zelfs een stukje in Groot Rijswijk) verkocht haar honingproducten en werd door Eric-Jan Leeuw en Joop Roeters van en naar de parkeerplaats gebracht.
Joyce Sanders en Marijke Smit hadden een tafel vol stekken die door tuinders van De Schoffel waren gedoneerd. Deze mochten gratis meegenomen worden en vonden dan ook gretig aftrek. Beppy Roeters en Jolande Sluyter hadden hun marktkraam ingericht met vogel- en insectenhuisjes die door kinderen beplakt en beschilderd mochten worden. Jolande had ook nog eigen mooie takken met vogels erop gemaakt.
Mascha Pupping was die dag de centrale horecamevrouw. Ze had diverse dranken, hapjes, broodjes en zelfs soep in huis gehaald. Rita en Pria Narain brachten niet alleen een heerlijke cake mee, maar waren de hele dag (net als Joyce Sanders, Margriet van de Werf en Mary Steenwinkel) ondersteunend waar dat nodig was. Samen zorgden ze er voor om het iedereen qua eten en drinken naar de zin te maken. Binnen in ons gebouw was het een komen en gaan, en er werd gezellig samen gedronken. Op de tafels was veel informatie te vinden van Platform Groen in Rijswijk en Steenbreek: hoe de grond rijker te maken, water beter te kanaliseren en informatie over de natuur in al haar facetten – het was er allemaal.
Veel bezoekers van buiten waren benieuwd wat er op De Schoffel allemaal te vinden was. Ook mensen die bij ons graag een tuin willen, lieten zich zien en horen. Een bestuurslid van Lommerrijck kwam om kennis te maken en de actiegroep ‘Pasgeld Natuurlijk’ kwam poolshoogte nemen of we nog vaker samen kunnen optrekken om ons gebied rondom groen te houden.
Overigens was er diezelfde dag een Groenmarkt bij Museum Rijswijk. Het bleek dat bezoekers van onze markt ook dáár nog even rondneusden. Beide markten kregen in weekblad Groot Rijswijk aandacht. Goed voor Groen en goed voor De Schoffel – maar vooral een bevestiging dat we met de markten een meerwaarde bieden.
[1] (naam bedacht door Coby Duijndam en is één van de namen die ingediend zijn voor het verenigingsgebouw)
Volkstuin Complex – de voorstelling.
Als je zelf een volkstuin hebt, is het leuk te zien hoe anderen hier een (hilarische) voorstelling van kunnen maken. Mijn nichtje Annegien ging naar de voorstelling van ‘Volkstuin Complex’ in Zoetermeer door Bos theaterproducties en heeft zichzelf die avond tien slagen in de rondte gelachen. Zelf noemt het gezelschap het een ‘frisgroene muzikale komedie met een modderig randje’. ‘Maar soms’, zegt Annegien ‘is er toch ook echt sprake van ongemak. De ene keer is het heel schrijnend en herkenbaar intermen-selijk, de andere keer volgt dan toch ook weer de hilariteit’.
Een echt aanrader dus. Klik HIER voor informatie en de speellijst
Zelf schrijft Bos Theaterproducties op haar website:
‘In Volkstuin Complex blijkt de volkstuin niet zozeer een groene idylle, maar een arena waar emoties worden omgewoeld, vriendschappen gesnoeid en liefdes in de knop gebroken. Nieuwkomer Miranda, wiens leven compleet overhoop ligt, hoopt hier in alle rust een nieuw boek te schrijven. Een thriller. Ze wordt direct opgemerkt door de andere tuinders, die continu ongevraagd op haar tuinpad staan. Als ook haar moeder opduikt met heel veel goedbedoeld advies en er ook nog mysterieuze mannen in witte pakken rondlopen, is de rust helemaal ver te zoeken. Miranda raakt steeds verder verstrikt in hilarische intriges en bizarre taferelen.
Volkstuin Complex is een vrolijke komedie en een duister sprookje ineen, herkenbaar voor iedereen, met of zonder groene vingers.’
Hallo, ik ben een Mug
Mag ik me voorstellen? Ik ben een mug. Eigenlijk best een leuk beestje om te zien, maar de meeste mensen moeten niets van mij hebben. Jammer, want ik ben graag bij jullie in de buurt als ik voor mijn eitjes jullie bloed nodig heb.
Ik steek zelf niet, ik ben vegetariër en leef van nectar, maar de vrouwtjes doen dit wél. Ze hebben dat bloed nodig om hun eitjes te laten rijpen. Als het zover is, leggen ze hun eitjes in stilstaand water zodat de larven ongestoord hun jonge leven kunnen beginnen en niet teveel lastig gevallen worden als ze daar opgroeien. Op jullie tuinen vinden de vrouwtjes vaak een dakgoot of dak waar water in of op blijft staan. Een vijvertje met stilstaand water voldoet ook prima als larvenwalhalla. De vrouwtjes kunnen best wel 300 eitjes per keer leggen, doe ze dát maar eens na!
Ik laat van me horen.
Ik ben een mannetje en van mij heb je minder last, nou ja, je hoort me wel. Dat komt omdat ook ik een zoemend geluid maak. Dat komt doordat ik mijn vleugels heel snel op en neer beweeg. Mijn vleugels zijn net iets groter dan van de vrouwtjes, dus ik maak best een flink geluid.
Dat geluid heb ik nodig als het avond is en dus donker. Wij muggen zijn nachtblind. Door dit geluid vinden we elkaar.
Wist je trouwens dat elke muggensoort zijn eigen geluid heeft? En we zijn met minstens 35 soorten. Zo herkennen we elkaar en paar je niet ‘per ongeluk’ met een heel andere soort. Handig toch?
Wij zijn lid van het gilde van steekmuggen, maar je hebt ook nog de kriebelmuggen en knutten die jou bijten. Zij zijn kleine opdondertjes en minder mooi langwerpig dan ons. Wie wel weer heel veel op onze soort lijkt is de dansmug. Deze bijten je niet, maar ‘dansen’ in zwermen over je balkon en tuin en bedekken soms hele gevels.
Citronella… bah!
Ik kan heel goed op afstand ruiken, 30 meter is prima te doen voor mij. Wat ik ruik zijn geurstoffen van je huid en je adem (kooldioxide). Als ik dicht bij je ben, kan ik overgaan op warmtewaarneming. Vooral voor de vrouwtjes mooi om je bloed te vinden! Waar we een hekel aan hebben, is dat jij je insmeert met geurtjes die ons afschrikken of waar we gewoon vies van zijn. Niet doen hoor!
De dingen die je echt niet moet doen:
Plekjes met stilstaand water opruimen. Zet ook niet te veel planten in de vijvertjes, want onze larven gaan daar op zitten en worden te gemakkelijk gevonden door kikkers, salamanders en libellenlarven. Liever ook geen vissen in je vijver uitzetten, want die smeerlappen eten onze kinderen op vóór ze zich tot volwaardige mug hebben kunnen ontwikkelen.
Ook wij zijn nuttig.
Tja, je vindt ons vast irritant, maar we zijn niet voor niets op aarde neergezet Ook wij hebben – net als iedere diersoort een functie. Onze steekmuggenlarf eet – als hij opgroeit – bacteriën uit het water. Zo zuiveren we het water voor anderen, misschien zelfs voor jullie – grote gekleurde beesten die jullie zijn. Zoals ik al zei zijn we als kleine larven voer voor andere dieren en dragen daarmee bij aan een natuurlijk evenwicht. We hebben veel dieren die van ons hun eten maken, bijvoorbeeld: vogels en vissen, maar ook spinnen en vleermuizen lusten ons.
Ik lees als mug niet veel, heb ik te weinig tijd voor, maar als ik lees valt me op dat we als steekmuggen een wetenschappelijk nut hebben. Het antistollingsmiddel dat we inspuiten als we jullie bijten om bloed op te zuigen, kan jullie wetenschappers helpen bij onderzoek en kennis over het stofje tegen bloedstolsels. Zo kunnen medicijnen ontwikkeld worden tegen bloedstolsels, die een beroerte, trombose of een hartinfarct kunnen voorkomen. Knap, toch?
Sorry…
We komen overal over de hele wereld en iets wat we beslist niet willen – maar wat wel gebeurt – is dat we dodelijke ziekten kunnen overdragen. De bekendste en beruchtste zijn wel het westnijlvirus en malaria. Die virussen maken jaarlijks miljoenen mensen ziek.
Door de verandering van het klimaat en de opwarming van de aarde kunnen ook wij op andere plekken op de wereld overleven en helaas hebben we de (vroeger tropische) ziekten in ons lijf meegenomen.
Hollands Toscaans
Soms maak je een foto en vraag je jezelf af of dit wel Nederland is. Deze foto is gemaakt op De Schoffel en met een appje in schildervorm gezet. Het lijkt ineens een Toscaans huis met prachtige cypressen op de achtergrond. Niets is minder waar. Dit is het huisje van mevrouw Pupping. De bomen op de achtergrond zijn de populieren (wel italiaanse) die er nu nog even staan, maar plek moeten maken voor huizenbouw.
Hoe mooi is het zijn om hier elke dag van te kunnen genieten.
Onderzoek gebied De Schoffel
Ons gebied Pasgeld West wordt samen met Pasgeld Oost steeds beter in kaart gebracht op het gebied van milieu, ecologie en natuur.
Van der Helm https://vdhelm.nl/expertises/bodem-milieu/ heeft op verzoek van de gemeente een rapport samengesteld waarin veel terug te lezen is over het onderzoek naar vleermuizen, vogels en de eikelmuis op en rond De Schoffel. (Download onderzoek 36mb)
Huub van ’t Hart van de KNNV (vereniging voor veldbiologie) zou graag een second opinion aanvragen, omdat veel details niet goed uitgewerkt lijken. Lees zelf wat de bevindingen en aanbevelingen zijn in het rapport van Van de Helm via onze website.
Kort gezegd komt het erop neer dat er – behalve de ransuil – geen heel bijzondere exemplaren aan vogels, vleermuizen en muizen gevonden zijn. Wel zijn drie watervleermuizen gesignaleerd die op zoek naar eten langs de randen en over de parkeerplaats scheerden.
Het vele licht van de sportvelden kan hun oriëntatie verstoren en zou beter afgeschermd moeten worden.
Zoals gezegd zou Huub van ’t Hart graag nader onderzoek willen. Hij kreeg dit advies ook mee van advocaat mr. Laurine van Schie – Kooman die Pasgeld adviseert. Voor wat betreft de ransuil denkt Huub aan het inzetten van de Vogelbescherming en wat betreft de vleermuizen weer meer aan de Zoogdierenvereniging. Ook wij – als gebruikers van de tuinen – kunnen opletten op wat we zien, horen en weten. Meld dit alstublieft bij: medewerkernatuurlijkdelfland@gmail.com
Triest vond ik wel dat het bosje tegen het spoor aan weggehaald is zonder goede afstemming. De bomen boden een schuilplaats en paarverblijven voor de gewone vleermuis, de ruige dwergvleermuis en de rosse vleermuis. Het zou mooi zijn als aan onze kant van het spoor (naast onze parkeerplaats en richting Delft) opnieuw een bosje aangelegd werd. Hiervoor kunnen prima ook bomen en struiken gebruikt worden die weg moeten uit onze verlaten tuinen. Mocht dit niet kunnen, dan is het zaak ergens ander een bosje aan te leggen!